The End is the Beginning is the End

Başlıktan farz Smashing Pumpkins'i anmadan geçmeyelim. Bugünkü programımız yine dopdolu, gündemi meşgul eden konular var. Ilk önce özetleri verelim sonra devam ederiz (80lerde TRT'nin bir saat süren haber bültenlerini hatırladım). Bir kere ev tuttuk onu müjdeleyeyim, sonra Fener var tabi ki, bir de Ronnie James Dio abimizi anmam lazım, gözümü uyku tutmaz yoksa...

Şubat başından beri intensif bir şekilde yaptığımız ev aramalarının, Hürriyet Emlak'a bakmaların, gerzek emlakçılarla uğraşmanın bittiğine inanamıyorum. Ama gerçek şu ki bugün hayatımın ilk kira sözleşmesini imzaladım. Bir yandan rahatlatan, bir yandan da geren bir his. Bunda ev sahibimizin de payı var tabi. Neyse inşallah güzel olacak herşey. Bir erkeğin ilk kira sözleşmesi, sünnet gibi bir şey galiba, erkekliğin önemli kilometre taşlarından. Ya da bana öyle geldi, itinayla abarttım.

Dün hayatımda ilk kez ATV safari yaptım, 30. saniyesinde uçurumdan aşağıya uçuyordum. Son anda durdurup yola atladığımda çok ciddi titriyordum korkudan, neyse gerisi daha rahat oldu. Sonra mangal, paintball fln derken aktiviteli bir pazar oldu. Bu sırada Monaco GP'sini kaydetmiştim evde, akşam totem yapıp maçları değil de yarışı izliyordum. 1-1 dediler devre arasında, "ya yine atar bu Fener ya heves etmeyelim" dedim devam ettim yarışa. Maç sonunda teyzemlerde konuşlanmış annem hemen aradı beni "olm baban feci sinirli dikkatli ol" diye. (Not, ben kombine sahibi bir GS taraftarı, babam da kombine sahibi bir FB taraftarı). Sonra hemen caddedeki arkadaşlara bağlanıp canlı yayına geçtik, panzerler-stadın yakılması-çatışmalar derken, ne yalan söliiim, içimin yağları eridi. Stad bildiğin yandı bi kere. 4 sene önce "gülme komşuna gelir başına" diyordum bir yandan coşarken, ama yine komşunun başına geldi. Şikayetimiz yok, aynen devam. Ofisteki Fenerlilerin o kadar tadı kaçıktı ki taşak geçmeyi salıya ertelemek zorunda kaldım.

Ama işte pazar günü bir acı haber de aldık. Her Türk genci gibi benim de bir metal periyodum oldu, konserlere gidip kafa sallamalar, pogo yapmalar, kan ter içinde metal hareketi çekmeler fln, iyiydi o zamanlar. Hala az biraz da dinler, yad ederim o günleri. O günlerden kalma ilahlardan Ronnie James Dio, mide kanserine yenik düşmüş. Rainbow ve Black Sabbath ile yaptığı işleri, Deep Purple Family Tree'nin bir sürü grubuna katılması ile gönlümüzde yer eden efsaneyi, bu satırlarda son bir kez analım.

Efenim, ben Sezen Cumhur Önal, hepinize saygıııllarr, sevgiler efenim. Sağlıcakla kalın...