Neyse ki 2009, bu onyılın son yılı oldu da müzik yazarları onyıllık listeler yaptılar. Yoksa 2009, tek başına o kadar silik ve ezik bir yılmış ki blogunuzun yazarcanı ben, listeye koyacak sadece 3 albüm buldum. Yok, 4. bir albüm resmen bulamadım şöyle keyifle dinlediğim. Muhtemelen çıkar bir şeyler ama henüz bulamadım. 2008 ne kadar iyiymiş, 2009 feci keleğe gelmiş. Yani 2008 desen Radiohead var, Kings of Leon var, Fleet Foxes var, var oğlu var.
Neyse bari 2009'un 3 öne çıkan albümünü yazalım, onlara ayıp olmasın.
3 Numero: Aslında Humbug, bu blogun daha önce de yazı konusu olmuştu. Alex Turner ve arkadaşları, bambaşka bir grup olarak karşımıza çıkmışlar. Eh bu kadar hızlı değişim, her zaman sevenlerini mutlu etmez ama zaman geçtikçe, kafasını anladıkça daha fazla keyif alınıyor albümden. Tekrar uzun uzun yazmadan,
sizleri içeriye alalım, okuyun gelin.
2 Numero: Red Hot Chili Peppers, yaptıkları aslında güzel müziği, enteresan tripleri ile bulandıran bir gruptu bir süredir. Inceden de bayıyorlardı. Ama John Frusciante, neyse ki çok fazla onlara takılmıyor müzikal olarak.
Hatta artık hiç takılmıyor. Daha önce Sphere in the Heart of Silence albümüyle, kendisinin tek tabanca takıldığı sulara açılmıştım ve baya beğenmiştim. Bu sene "The Empyrean" albümüyle, gerçekten mükemmel şeyler yaptığını bir kez daha tescillemiş oldu. Grupiçi çekişmeler, yönetici kafalı prodüktörler, dağıtıcı şirket baskısı olmadan, tamamen çiğ halde bir müziğin ne kadar etkileyici ve içten olabileceğini tokat gibi kanıtıdır "The Empyrean". Her yerde, her an tavsiye edilir.
Numero Uno: Eğer kıçımı kaldırıp son onyılın en iyi albümleri listesi yapsaydım da tepelerde bir yerde olacak bir albüm "Tonight". Aynen Franz Ferdinand'ın da, yıllar sonra bu silik zamanlardan hatırlayacağımız nadir şahanelerden olduğunu düşündüğüm gibi. Grup, ilk iki albümünün dans etme ve cilveleşme tadından, daha elektronik ama aynı zamanda daha seksi bir moda geçmiş. Bize de çok uyar. Içinde hakkaten boş şarkı yok, her sabah kahvaltı sonrası bir kür alınması gerek güzel bir gün için. Yılın açık ara en iyi albümü (ve belki de güzel bir yılbaşı hediyesi)
Tabi bir de Them Crooked Vultures ve Grizzly Bear'ın Veckatimest'i var. Kendilerini daha yeteri kadar özümseyemediğim için listeye koymadım ama hatırlanası şeyler bunlar da. Onlara da mansiyon ödülü takdim etmek için Charlize Theron'u sahneye davet ediyorum.
Kuvvetle muhtemel bu sene başka bir şey yazmayız arrrtık. Bu akşam, yarın fln bloga girip bir şeylere kafa yorup sizinle paylaşmam, paylaşsam da siz okumazsınız, ben de olsam ben de okumam.
